فخرالدین اسعد گرگانی شاعر داستانگوی ایرانی نیمهٔ نخست سده پنجم هجری است. ولادت او با توجه به قرائن موجود باید در آغاز قرن پنجم هجری در جرجان(گرگان) بوده باشد . وفات فخرالدین اسعد بعد از سال ۴۴۶ و گویا در اواخر عهد طغرل سلجوقی اتفاق افتادهاست.
وی از داستان سرایان بزرگ ایران است و معتزلی مذهب بودهاست. او همزمان با سلطان ابوطالب طغرل (۴۲۹-۴۵۵) میزیستهاست. او در فتح اصفهان با طغرل همراه بوده و بعد از آنکه سلطان از اصفهان به قصد تسخیر همدان خارج شد، فخرالدین اسعد با وی به همدان نرفت و با عمید ابوالفتح مظفر نیشابوری حاکم اصفهان در آن شهر ماند و تا ز مستان سال ۴۴۳ را در آن شهر به سربرد. گفتگوهای او با امیر ابوالفتح مظفر به نظم داستان ویس و رامین توسط او انجامید.
بعدها بسیاری از گویندگان در منظومههای خویش به شیوه شاعری وی توجه نمودند که از آن جمله نظامی گنجوی را باید نام برد که هنگام سرودن خسرو و شیرین به برخی از موارد این کتاب نظر داشتهاست.
افزون بر ماجرای بهرام گور، سندی که اهمیت دژ گوراب ملایر را دو چندان میکند این است که، فخرالدین اسعد گرگانی شاعر معروف قرن پنجم هجری، همروزگار با طغرل بیک سلجوقی و سرایندهٔ شهیر منظومهٔ ویس و رامین از دژ گوراب در اثر خود یاد کرده است . همین عامل باعث شده است که عدهای نام او را فخرالدین اسعد کـَرکانی بدانند. کـرکان نام روستایی در شهرستان ملایر و در 10 کیلومتری گوراب است . عدهای بر این باورند که چون کرکان، روستای کوچک و نامشهوری بوده است، بعدها به جای اینکه فخرالدین اسعد را " کـَرکانی " بدانند، به اشتباه گُرگانی نامیده اند. در بخشی از منظومه، رامین که از عشق ویس ( ویس بر وزن گیس ) دلخسته و آزرده است به قلعهٔ گوراب میآید و با زنی به نام گُل ازدواج میکند . ویس باخبر میشود و دایه اش را نزد رامین می فرستد :
چو اندر مرز گوراب آمد از راه | به صحرا پیشش آمد بی وفا شاه |
رامین با دایه بدرفتاری میکند و او را باز می گرداند . ویس یکی از همنشین هایش را به نام مشکین می خواند و میگوید:
قلم بردار مشکینا به مشک آب | یکی نامه نویس از من به گوراب | |
تو خود دانی سخن در هم سرشتن | به نامه هرچه به باشد نوشتن | |
اگر باز آوری او را به گفتار | بُوَم تا زنده ام پیشت پرستار |
نامهٔ ویس به رامین میرسد . رامین مدتی با گل زندگی میکند اما دوباره هوای عشق ویس به سرش میزند . از گل جدا میشود، گوراب را ترک میکند و به جانب خراسان و ویس میرود .